Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2019

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ, ΝΑΙ ΣΤΟΥΣ ΥΓΡΟΒΙΟΤΟΠΟΥΣ!

Το πρωί του Σαββάτου 2 Φεβρουαρίου 2019 η ομάδα πολιτών για τη διάσωση του Κολοβρέχτη πραγματοποίησε ενημερωτική παρέμβαση στη Χαλκίδα, στον πεζόδρομο της Αβάντων (δίπλα από τον Αγ. Νικόλαο), με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων. Η φετινή ημέρα είχε ως στόχο την ευαισθητοποίηση για το επίκαιρο θέμα της κλιματικής αλλαγής.
Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης μοιράστηκε το ακόλουθο κείμενο:


Το 2018 σηματοδοτεί 30 χρόνια από τότε που η κλιματική αλλαγή για πρώτη φορά κηρύχθηκε (1) ανθρωπογενές φαινόμενο. Δεδομένου ότι οι παγκόσμιες θερμοκρασίες βρίσκονται περίπου 1,5 ° βαθμό Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα, το όριο που καθορίστηκε στη συμφωνία του Παρισιού το 2015, οι αλλαγές στο περιβάλλον θα μπορούσαν να επιταχύνουν τον ρυθμό με τον οποίο θερμαίνεται ολόκληρος ο πλανήτης. Το 97,5% των επιστημόνων που δημοσίευσαν επιστημονικές έρευνες το 2018 σχετικά με την κλιματική αλλαγή συμφώνησαν ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη προκαλείται από
ανθρωπογενείς δραστηριότητες.
Δεν αντιμετωπίζουμε το τέλος του κόσμου όπως προέβλεπαν πολλοί οικολόγοι στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αλλά αν δεν κάνουμε κάτι για να μετριάσουμε την αλλαγή του κλίματος, τότε θα υποφέρουν δισεκατομμύρια άνθρωποι - Mark Maslin, Λονδίνο ( 3).
Με τους σημερινούς κλιματικούς ρυθμούς, η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη αναμένεται να ξεπεράσει τους 3°C, αφήνοντας πίσω κάθε ελπίδα περιορισμού της στον στόχο του 1,5 °C. Πρόκειται για ένα μέλλον με εξαιρετικά υψηλές πιθανότητες για συχνές καταιγίδες και άλλα ακραία κλιματικά φαινόμενα, δασικές πυρκαγιές, καταστροφικούς τυφώνες, μεγάλες και μη αναστρέψιμες καταστροφές οικοσυστημάτων και απώλεια ειδών. Πιθανότατα θα βιώσουμε την εγκατάλειψη μεγάλων γεωργικών εκτάσεων, μεγάλες συγκρούσεις που καταστρέφουν τις κοινωνίες και θα δούμε ολόκληρες χώρες να δυσλειτουργούν. Πρόκειται για ένα μέλλον όπου η ζωή, για πολλές
αγροτικούς, νησιωτικούς και παράκτιους πληθυσμούς θα καταστεί ανυπόφορη, με λαούς ή ολόκληρα έθνη να αναζητούν καταφύγιο σε έναν όλο και πιο περιορισμένο σε ζωή πλανήτη. Μέχρι το 2100 ο κόσμος όπως τον ξέρουμε τώρα δεν θα είναι πλέον αναγνωρίσιμος.
Οι φτωχότεροι και οι πλέον ευάλωτοι λαοί του κόσμου κινδυνεύουν περισσότερο από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, με πολλούς ήδη να μεταναστεύουν εξαιτίας της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, της αποτυχία των καλλιεργειών τους και της μόλυνσης. Η ανθρωπότητα
βρίσκεται απέναντι σε μια τεράστια πρόκληση, για την ίδια της την επιβίωση.
Η επισκόπηση 6.000 επιστημονικών μελετών από το IPCC (Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος) σημειώνει ότι τα προβλήματα που προξενεί η κλιματική αλλαγή έχουν ήδη γίνει αισθητά και σε κάθε περίπτωση θα επιδεινωθούν. Η σύνοψη της έκθεσης του IPCC αν μη τι άλλο τρομάζει! Συγκεκριμένα αναφέρει πως η ανθρωπότητα έχει στη διάθεσή της 12 χρόνια για να μειώσει τις εκπομπές ρύπων κατά 45% σε σχέση με τα επίπεδα του 2005, ενώ έως το 2050 οι ρύποι θα πρέπει να έχουν μειωθεί κατά 100%– δηλαδή είτε να μην εκπέμπεται καθόλου διοξείδιο του άνθρακα από ανθρωπογενείς δραστηριότητες είτε να έχουν μειωθεί δραστικά οι εκπομπές και παράλληλα να έχει βρεθεί τρόπος αφαίρεσης γιγάντιων ποσών διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα.
Αν συνεχιστούν οι ίδιες τάσεις το IPCC προβλέπει πως το σενάριο ανόδου της θερμοκρασίας κατά 2,6 βαθμούς θα είναι απόλυτα ρεαλιστικό για το 2040! Μια πιθανή υπερθέρμανση λοιπόν κατά 2,6 βαθμούς, σημαίνει πως 50 εκατομμύρια άνθρωποι στην Αίγυπτο, την Ινδία, την Ινδονησία, τις Φιλιππίνες, την Κίνα, το Βιετνάμ, το Μπανγκλαντές και τις ΗΠΑ θα ζουν σε περιοχές που μπορεί να καταστούν ακατοίκητες εξαιτίας των συνεχών πλημμυρικών φαινομένων. Θα πρέπει να σημειωθεί ακόμη πως oι αυστηρές δεσμεύσεις, όπως αυτές απορρέουν από τη Συμφωνία του Παρισίου για το κλίμα, δεν είναι αρκετές για να περιορίσουν την υπερθέρμανση του πλανήτη στους 2 βαθμούς Κελσίου, πόσο μάλλον στον 1,5 βαθμό. Όσο η μείωση των εκπομπών καθυστερεί, τόσο
μεγαλύτερες θα είναι οι επιπτώσεις, από τις οποίες πολλές μη αναστρέψιμες και πιο επώδυνα, αλλά και κοστοβόρα τα μέτρα που θα χρειαστεί να ληφθούν στο μέλλον. (5)

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΥΓΡΟΤΟΠΩΝ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Οι υγρότοποι μπορούν σαν αυτόνομα οικοσυστήματα να βοηθήσουν στην καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος. Αλλά αν αυτά τα οικοσυστήματα δεν προστατευτούν, θα μπορούσαν να απελευθερώσουν τεράστιες ποσότητες αερίων θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα. Νέες έρευνες επιβεβαιώνουν ότι οι παράκτιοι υγρότοποι είναι από τα καλύτερα θαλάσσια οικοσυστήματα για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Τα παράκτια οικοσυστήματα θα μπορούσαν να αποτελέσουν σημαντική συνιστώσα της μείωσης των εκπομπών μέσω της διατήρησης και της αποκατάστασης αυτών των συστημάτων(6). Οι παράκτιοι υγρότοποι συγκεντρώνουν άνθρακα γρήγορα και το κρατούν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι παράκτιοι υγρότοποι είναι ένα τόσο καλό εργαλείο για τη μείωση των εκπομπών, επειδή είναι αρκετά εύκολο να διαχειριστούν.
Πρόσφατες επιστημονικές εξελίξεις κατέδειξαν ότι οι παράκτιοι υγρότοποι - τα
μαγκρόβια,(φυτά που υπάρχουν σε υφάλμυρα εδάφη και ζουν μέσα στο νερό), τα παλιρροιακά έλη και τα λιβάδια της θάλασσας - τραβούν τον άνθρακα από την ατμόσφαιρά μας και το αποθηκεύουν για εκατοντάδες έως χιλιάδες χρόνια στα φυτά, αλλά κυρίως στα εδάφη που βρίσκονται κάτω. ( 7 )
Στο πλαίσιο αυτό, η προστασία των υγροτόπων της Εύβοιας – μεταξύ αυτών και του Κολοβρέχτη – μέσα από την αυτόνομη δράση των πολιτών είναι θέμα επιτακτικής σημασίας για την Χαλκίδα αλλά και ολόκληρη την Εύβοια.
Σε συνδυασμό με την εγκατάλειψη κρατικών πολιτικών που επιδοτούν την ρύπανση του φυσικού περιβάλλοντος με πρόσχημα τις θέσεις εργασίας, την απαγόρευση των εξορύξεων σε περιβαλλοντικά επιβαρυμένες περιοχές όπως η κεντρική Εύβοια, την άμεση ακύρωση των σχεδίων για την εξόρυξη υδρογονανθράκων στην Ήπειρο και την δυτική Ελλάδα που ήδη προξενούν την έντονη αντίσταση των πολιτών, τον άμεσο περιορισμό της ανεξέλεγκτης χωροθέτησης αιολικών πάρκων σε περιοχές όπως η Καρυστία, την προστασία των ρεμάτων στις πόλεις, την ανάδειξη της βιολογικής γεωργίας-κτηνοτροφίας ως προοπτικής για μια παραγωγή προσανατολισμένη στην φέρουσα
ικανότητα των οικοσυστημάτων.
Είναι η τυφλή πίστη στην περίφημη «ανάπτυξη» χωρίς όρια, σε βάρος της Κοινωνίας και της Φύσης, σε βάρος της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης, που φέρνει την κλιματική αλλαγή – η άνευ όρων αναζήτηση των εταιρικών κερδών και της εξουσίας από τα πολιτικά-οικονομικά λόμπι σε όλον τον πλανήτη.
Αν οι ίδιες οι κοινωνίες δεν αναλάβουν δράση διεκδικώντας τη ριζική αλλαγή πλεύσης, αν δεν βγούμε από την απάθεια, υπάρχει ο κίνδυνος για περισσότερη αυταρχικοποίηση των πολιτικών καθεστώτων με το πρόσχημα την κλιματική αλλαγή. 
Ας αρχίσουμε να αμφισβητούμε την ανάθεση των αποφάσεων σε πολιτικές/οικονομικές ολιγαρχίες και να διεκδικήσουμε το βάθος της έννοιας της δημοκρατίας, τη ρητή δηλαδή ενεργοποίηση και συμμετοχή των μελών της κοινωνίας για τα κοινά αγαθά-το νερό, το έδαφος, τον σπόρο, τον δημόσιο χώρο.
ΟΜΑΔΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ
ΤΟΥ ΥΓΡΟΒΙΟΤΟΠΟΥ ΤΟΥ ΚΟΛΟΒΡΕΧΤΗ
Kolobrextis.blogspot.gr – kolobrextissos@gmail.com –
Χαλκίδα Φεβρουάριος 2019
(1) https://www.nytimes.com/1988/06/24/us/global-warming-has-begun-expert-tells-senate.html
(2) https://iopscience.iop.org/article/10.1088/1748-9326/11/4/048002
(3) https://theconversation.com/explainer-how-scientists-know-climate-change-is-happening-51421
(4) https://www.greenpeace.org/greece/issues/klima/6948/ipcc-report/
(5) https://www.ipcc.ch/sr15/
(6) https://esajournals.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/fee.1451
(7) https://www.esa.org/esablog/research/coastal-wetlands-help-fight-climate-change/


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου